Osąd przezywany niszczącym

On na jaskrawo wie co robi i w co zmieni ten rwący własną wielobarwność świat.

Niemoc utkana z pieśni kryształu
ona mocą staje się
tam gdzie brak owocowego czaru
tam też rośnie szarość opętana
tylko jako seria wad
udająca miłą mgłę
tę którą łyka brama
sypiąca moimi potknięciami
tak jak zlepki niemiłych lat
polewające uszczypnięciami

Chyba częściej niż los ciernisty
dbający o pewną liczbę chwil
tak jak opętany młot
sadzący mściwe iskry
z palcami szpil
tam gdzie nie sięgnie ludzki wzrok

Zmęczony raz i na gęsto
tyle wiem
dlatego bawię się sztyletowatą klęską
tak jak o nic nie dbający
obrany z powściągliwości miodowej
z tej której mój czas chce
wyraźniej niż ogon galaretowatej klątwy
wysmarowany przesłaniem rozgryzającym
tym które wbija się w mą głowę
tak jak osąd przezywany niszczącym

autor

kenaj262

Napisany: 2013-09-27 Dodano: 2013-09-28 11:48:48

Ten wiersz przeczytano 568 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie