Ostanies z wnukami
wiersz gwarowy
Ostanies z wnukami
Mowo mojej mamy
i taty i moja,
tako smutno w tobie
ta nucicka twoja.
Casem se narzekos
a casem się śmiejes
i takom w tyj mowie
mos wielkom nadzieje?
Bedzies se mnom dalej
jakoś zawse była
kiedyk krowy pasła
i w Hole chodziyła.
Bedzies se mnom dalej
jakoś se bywała
bedzies se po Holak
owiecki posała?
A kie się pominem
tutok pod Holami
ostanies na zawse
z moimi wnukami.
autor
skorusa
Dodano: 2012-09-05 11:35:01
Ten wiersz przeczytano 507 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Niezwykła to mowa, urokliwie i jak zawsze z klimatem.
Pozdrawiam serdecznie:)
Przeczytałam dwa razy. Jestem zachwycona.Cieplutko
pozdrawiam
Dawno mnie tu nie było, to sobie trochę pięknej gwary
poczytałem.
Chętnie uściskałabym Cie za to CUDEŃKO:)"tutok pod
Holami ostanies za zawse z moimi wnukami"Oby
skoruso,oby:)+++
skorusa - twoje wiersze zatrzymuja uczą
przekazując mądrośc
bogactwo mowy , naszych pieknych stron
piekne nasz góry, i niziny,
Trudno nie zachwycic sie Twoim pisaniem :)
Z przyjemnoscia przeczytalam Twoj wiersz
Skoruso:)Pozdrawiam.
Bardzo pouczający przekaz o przekazywaniu tradycji i
regionalnego języka, to bardzo ważne.
Tak ciepło i dobrze piszesz o swojej ojczystej mowie.
Dzięki takim ludziom, jak Ty i dzięki Twojemu pisaniu,
przetrwa w sercach i mowie kolejnych pokoleń-
"ostanie z wnukami".
Pozdrawiam/skoruso/ serdecznie:)
czekałam na twój wiersz zawsze w nich jest zawarta
mądrość życiowa :-)))
pozdrawiamserdecznie:)
:-) i to jest właśnie wspaniałe, że odchodzimy nie
cali :-) piękny - jak zawsze - wiersz :-)
Przeczytałam z przyjemnością ten radosny przekaz.
Cieszę się, że gwara nie zaginie. Miłego dnia.
lubię czytać gwarowce skoruso. zwłaszcza twoje. tyle
tu życiowej mądrości. pozdrawiam.