ostatni akt...

W koscistym uscisku spleceni tanczä
by za chwile rozproszyc sie
i zasnäc.

Jeszcze jeden oddech,co puste
pluca dräzy,by wydostac sie
spomiedzy drzäcych piersi.
I tchnienie jeszcze przez chwile
daje poczucie ,ze Jestes,bo
przez usta nie przeszlo...
I nagie juz ramiona odarte
z ciepla i ciala pröbujä jeszcze
podarowac sobie cos na ksztalt objecia-
za pözno...
I usta,z ktörych Mröz
zachlannym pocalunkiem spija
ostatniä krople czerwieni na znak,ze
juz scena stracona.

Nie mogäc miec wszystkiego-zabila miernego Aktora.

autor

luna1973

Napisany: 2009-06-14 Dodano: 2009-06-14 19:47:27

Ten wiersz przeczytano 415 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie