Ostatni akt życia

Nadzieja opuszcza nas jako ostatnio albo zostaje z nami do końca... Dzięki jej za to :-)

nie patrzysz już na mnie
nadzieja zgasła w twych oczach
spuszczony wzrok
bije pustką
o trotuar...

z dniem dzisiejszym
umarło życie
we mnie
w tobie

z drzew spadły liście
dotąd zielone
teraz martwe
zamiatają chodniki
jeszcze mokre od
krwi

życie zamiera
bezsilnie próbując
walczyć
i tylko deszcz
opłakuje milczące betonem
klatki więźniów
pojękujących
z cicha

milknie wiatr
milknie nadzieja
w twych oczach
milkną jęki
i muzyka w mym sercu
milknie

zagłuszony
pustką rozdzierającą
wnętrze
upadam na ziemię
jak ten zielony liść
zmęczeniem ogarnięty
oddaję się
spoczynkowi
bezwładnie
całym swym jestestwem...

A wszystko, to kewstia wiary...

autor

legenda_wysniona

Napisany: 2004-08-19 Dodano: 2004-12-05 13:08:41

Ten wiersz przeczytano 413 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie