Krąży wilk

Piekło jest ciemnym i smutnym miejscem naszych dusz...

Czarnymi nocami
krąży po szkieletach
zlodowaciałych serc

głodny zwierz...

pożąda gorącego płomienia
ludzkiej duszy
marzy by zatopić w niej
swoje ostre kły
dwa przebijające sople lodu
pragnie otoczyć się oazą snu

dumny zwierz...

nie zaznaje snu
czasem gdy w tęsknocie
serce topi lód
pokazuje ostrze kłów
i wbija z dziką wściekłością
zabijając resztki uczuć

gasi wątły płomień nadziei...

krąży wilk polarny w sercu człowieka
głodny niewinności
plami czystą duszę
wprawia ją w agonię

po czym schodami wspomnień
wraca do piekła
i czeka

autor

legenda_wysniona

Dodano: 2004-12-07 16:48:57

Ten wiersz przeczytano 648 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Biały Klimat Mroczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie