Z ostatnich myśli

Z ostatnich myśli zabłąkanych ulepię dziś człowieka
na podobieństwo skały,a może małpoczłeka
Dam mu narzędzia jakich i Bóg przecieżby nieposkąpił:
instynkty,wolę,parę rąk i rozum żeby wątpił

Będę przyglądał jak pląta się nieszczęśnik w szponach losu,
jak pragnie nadać sens tej grze,zrozumieć plan chaosu
Syty i głodny,pan i cham,szaleniec i wrózbita,
taki niezwyły jak Ja sam,starceniec,neofita

A kiedy już nasycę się aktem co daje życie
nie będę więcej wtrącał się,zatopię znów się w ciszę
I tylko myśl:że może "On" przerośnie swego stwórcę
osłosdzi wzniosłą ciszę mą i me ambicje twórcze

autor

peter12

Dodano: 2009-06-11 16:46:10

Ten wiersz przeczytano 531 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie