OSTATNIE POŻEGNANIE

... dla A. M. ...

Urodziłeś się ,żyłeś,
dostałeś skrawek nieba w podzięce…
dziś Cię już nie ma,
ktoś w płaczu skrywa ręce,
nie ma już myśli,
nie ma już słów żadnych,
nawet tych niewypowiedzianych,
uśmiechu na twarzy rodziców,
czułego gestu, dotyku,
nawet dziecięcego krzyku…

Spoczywasz na dnie trumny
cichutko w mroku, tak bezimiennie,
chociaż data i imię na tabliczce wyryte…

A oni oddaliby wszystko co mają,
by znów Twą buzię zobaczyć roześmianą,
zostały zdjęcia, zabawki wspomnienia,
oni nie mają już celu istnienia…

Nieutuleni w smutku i żalu,
idą w żałobnym kondukcie,
bez słowa, w płaczu,

Teraz wszystko jest milczeniem,
chociaż cisza zdaje się wołać,
Twoje imię tak przenikliwie,
w cieniu cmentarnych modrzewi…

... niestety słowa nie zwrócą życia...

autor

Klasyczna

Napisany: 2008-02-29 Dodano: 2008-02-29 08:13:19

Ten wiersz przeczytano 455 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie