Ostatnie westchnienie

Pociągnęła roletę
pamięci - oślepiona,
by nie trzeba było ładować żadnego światła.
Tylko w ten sposób lustro mogło przetrwać
bez odprysków spiczastych strzałów,
tylko w ten sposób krąg mógł zostać przerwany,będąc
ochroną przed złem.


Pociągnęła
koc drzemki przetrwania,
aż po same oczy,
by nie musiała niczego oglądac,by
nikt nie musial znosić jej widoku.
Jednak ochrypły pisk ujawnił się brutalnie
penetracją niedoskonałości koła.

Pociągnęła
wieko trumny, napędu śmierci do wewnątrz,
jako osłonę ekranującą
dla zbyt krwawych wymagań życia,
jako osłonę na całe życie -
wypluła świat,

po którym nastąpiło ostatnie westchnienie.

autor

Mirabella

Napisany: 2021-03-14 Dodano: 2021-03-14 09:56:27

Ten wiersz przeczytano 615 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Samotność

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie