otchłań

błądząc w wyimaginowanym labiryncie,
moich samobujczych myśli ,
nie mogę
znaleść drogi,
nie moge przebić się
przez ściany,
krzyku bólu
i nienawiści ...
stojąc na krawędzi przepaści,
cierpienie
pcha mnie ku dołowi ...
ku ciemności
rozpościerajacej swe sieci,
ku otchłani,
w której demony śmierci ,
rozerwią moją dusze ...

autor

Maron

Dodano: 2004-08-06 19:07:55

Ten wiersz przeczytano 518 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Toniczny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie