Oto ja,służebnica Pańska

To ja zachmurzam niebo
gdy ty słońcem się już nudzisz

To ja rozlewam deszcz
gdy świat już zabrudzony jest

To ja dmucham wiatrem
by oczyścić niebo z szarości

To ja otulam promykiem słońca
gdy smutno jest ci i źle




To TY psujesz mi plany
zachmurzonym niebem

To TY rozlewasz deszcz
by pogłębiał mój stan cieknących łez

To TY każesz mi
brnąć wciąż pod wiatr

To TY dajesz zaledwie promyk słońca
wlewając we mnie odrobinę nadziei

Tylko, po co znów?!
Boże, odpowiedz!

autor

Teosia

Napisany: 2005-04-30 Dodano: 2005-04-30 11:01:09

Ten wiersz przeczytano 577 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Dramatyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie