Otruty

Dla wspaniałej kobiety:*

Twojej skóry zapachem radośnie otruty
Opuszkami twych palców na wylot przekłuty
Duszony oddechem lekkim, szczęśliwym, błogim
Dryfuje w objęciach jak we śnie, tak głębokim,
że każdy szept dreszczem nagłym przeszywa ciało,
a usta rozpalone wołają wciąż: mało!
Zabiłaś, już na tym świecie szpetnym nie żyję
Przeklęte miłości dłonie! Ściskają szyję
Nie nazwę tego życiem, bo życie bez celu
Nie jest to też śmierć, przecież umarło już wielu,
nikomu serce tak głośno rytmu nie biło
Nikomu oprócz mnie to się nie przytrafiło
Drogą różanych kroków i szeptu ze stali
Kroczę samotnie, nie wiem gdzie inni zostali
Nie wiem gdzie jestem, nie jest to śmierć, nie jest życie
Może to jest mój sen, który ukrywam skrycie,
a może...może to jest najskrytsze marzenie
od dnia, w którym skradłem nasze pierwsze spojrzenie

www.yme.art.prv.pl- działa niestety tylko w Mozilli Firefox.

autor

yme

Napisany: 2006-01-27 Dodano: 2006-02-09 17:54:10

Ten wiersz przeczytano 475 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie