Otulić cierpienie

„Otulić cierpienie”. 12.02.2011.r. sobota 11:52:04
Otulić cierpienie
Płaszczem pozytywnych zmian.
Czasem na cierpienie
Wręcz zasługujemy
A czasem niewinnie
Po kościach dostajemy.
Otulić cierpienie
Przez dobre uczynki
Wobec bliźnich
I samego siebie już tu na Ziemi.
Otulić cierpienie
To takie wielkie me pragnienie
Jednak przy tym wszystkim
Nie można zapomnieć
O Panu Bogu
I o tym, że te całe słuszne,
Czy tez nie słuszne
Z naszej oczywiście perspektywy cierpienie
Należy oddać i powierzyć
Panu Bogu.
Otulić cierpienie
Poprzez pozbycie się
Swych grzechów,
Które tak wrosły w codzienne życie,
Że stajemy się mało czujni
I nie zauważamy
Jak ten grzech śmiertelny
Niszczy naszą ufność.
Otulić cierpienie
I poddać się pani śmierci,
Bo jeśli godnie swe cierpienie przeżyjemy
To nie śmierć lecz Pan Bóg po nas przyjdzie
W ostatniej chwili naszego ziemskiego życia.
Otulić cierpienie
I poczuć taki mega spokój
I stać się prze obliczem Boga
Takim ubogim
Nie tak z czystego egoizmu i wyrachowania,
Lecz tak zupełnie szczerze,
Dogłębnie z światłością świata w swym sercu.

autor

AMOR1988

Napisany: 2011-02-12 Dodano: 2011-02-12 12:05:06

Ten wiersz przeczytano 466 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie