Otulona w wieczności

Nadchodzi poranek
Otulona w ciepłą kołderkę
Odpływam w nieznane
Tam gdzie godzina jest wiecznością
Uśmiech rozbrzmiewa jak symfonia
Szczęście wkrada się do serca

Co los przyniesie?
Co będzie jutro?
Czy ciepło rozpuści taflę lodu?
Czy gorące kakao rozgrzeje me usta?
Czy wystarczy mi ta słodycz?

Dziś sama
Jutro będę oddychać razem z Tobą
Wirować w tańcu na parkiecie życia
Które podobno jest bezcenne...

autor

HeavenLoverGirl

Napisany: 2007-02-25 Dodano: 2007-02-25 11:42:10

Ten wiersz przeczytano 399 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie