Outsiderka
Outsiderką jestem
między tłumem się mieszczę
Patrzę, widzę, słyszę
różne emocje czuję
Skrajne, sprzeczne, puste
Od tego umysł mój mdleje
głowa boli mnie.
Patrzę nadal
mimo, że nie widzę
Wciąż czuję
mimo, że serce jak lód staje się
Nadal rozumiem,
mimo że umysł opuścił mnie
Wśród tych ludzi gubię się
Są obcy, nieznani
mimo, że twarze znane
kiedyś przeze mnie tak szczerze
kochane…
autor
angelfalls
Dodano: 2009-10-15 20:38:29
Ten wiersz przeczytano 455 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
brakuje ciepła, w tle rozgoryczenie Wiersz o
wyłączaniu się ,zamykanie w swoim świecie To sygnał
dla życzliwych ludzi Dobry wiersz przemawia+)