OWOC MIŁOŚCI

Majem na łące spotkać się mieli
Kwieciem utkanym przy truchle olszy
Ona wysmukła, wręcz z talią osy
On smakosz łyka, czyściciel z Polszy.

Ona krwiopijcą, ssaków udręką
On nieustannie drążył kanały
Się przedstawiając: Ja Komarzyca
On zdradził imię - Kornik wspaniały.

I kiedy Ona cicho bzyknęła
To On też wydał bzykania dźwięk
Wręcz od bzyknięcia się zakochali
Bzykając do się nocą i dniem.

Łąka huczała od ich romansu
Plotki pyszczyły motyle, trzmiele
Lecz Oni na nich daszek pokładli
Z krytyki czyniąc sobie niewiele.

Ich miłość kwitła, Ona krew piła
A On borował w drewnie tunele
Nim sroga zima ich zaskoczyła
Śluby złożyli w owad - kościele.

Potem wesele i goście przyszli
Liczne owady, wszyscy bez łaski
Świerszcze zagrały tango anawa
W chórku śpiewały nadobne kraski.

A czas upływał i dziecię przyszło
Od Komarzycy, z nasienia Kornik
Na chrzcie mu dano imię znamienne
Niepospolite, z życia - Komornik.
wwp.

autor

wwp.

Napisany: 2015-01-17 Dodano: 2016-02-19 20:13:20

Ten wiersz przeczytano 1300 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Ironiczny Tematyka Miłość Okazje Ślub i Wesele

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie