Pamiec

Jestem sama w swoim pokoju,
Za drzwiami slysze krzkyk.
Wtedy mysle, ze nie mam spokoju
Ktorego potrzebuje jak wody lyk.

Moje zycie opada jak lisc jesienny z drzewa,
Moje uczucia sa jak orzyny na palacych sie krzewach,
Moje serce czuje sie jak mgla,
A to wszystko to moja dusza bez tla.

Za drzwiami zrobilo sie cicho.
Wtedy ja sie odezwalam
'Mimo ze sie zmienilo, ze wszystko powrocilo do normy, Ja nie jestem w stanie zapomniec.

autor

Laura_Ja

Dodano: 2004-08-21 20:31:24

Ten wiersz przeczytano 459 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie