Pamięć

Dedykuje je wszystkim ludziom, którzy niczym się nie wyróżniają i na pewno nie zapiszą się w encyklopedii, a pamięć o nich umrze wraz ze śmiercią wnuków, prawnuków lub wcześniej.

Człowiek się budzi

widzi setki twarzy setki ludzi

poznaje co świat zawiera

kocha i nienawidzi

zachwyca się i brzydzi

pojawia się znika i mija

daje życie i zabija



zabija powietrze zwierzęta

o niektórych ludziach tysiące lat się pamięta

o tobie zapomną za niecałe sto lat

o mnie też

przede mną drogi szmat

niewiele o mnie wiesz

wraz ze mną umrą moje tajemnice

mojej duszy nieodkryte ulice

autor

Królowa Krainy Smutnych

Dodano: 2008-04-12 20:09:57

Ten wiersz przeczytano 490 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie