PAMIĘCI INKI NA ŚW. ZMARŁYCH
poprzez różę w czerń ubraną
błyska z serca złoty promień
zmienia się w kształty dziecięce
i zapala żalu płomień.
biała twarz w popiołach tonie
dla niej już nie świeci słońce
ptaki smutku nad rzęsami
zasłaniają oczy śpiące
w snu objęciach znieczulenie
lot skrzydlaty nad łąkami
byle dalej, byle wyżej
by się zgubić w gwiazd otchłani
Komentarze (10)
Bardzo dobry i przejmujący wiersz.Pozdrawiam
serdecznie:)
Piękny,przejmujący wiersz.
Pozdrawiam ciepło
Ściska w sercu ...czuje się ten ból w wierszu Piękny
...Pozdrawiam
Prosto z serca i to się czuje.
Pozdrawiam
piękny, zaciskający gardło wiersz, pozdrawiam
Piękny wiersz, prawie wciskał się do mojej głębi. :)
Piękny wiersz sercem napisany Pozdrawiam :)
Pieknie napisane pozdrawiam
Jak ja bym chciał pisać tak pięknie.
by się zgubić w gwiazd odchłani... podoba mi się
całość:)