PAMIĘTA

Tak bardzo kochał jak pachniały jej ubrania
Słodkim, kwiatowym proszkiem do prania
Uwielbiał słońce odbijające się na jej twarzy
I jej półprzymknięte oczy, kiedy o nim marzy
Zachwycała go jej dobroć
Większa i bogatsza od jego o stokroć
I pamiętał uśmiech na jej twarzy
Gdy przychodził i obiecywał, że coś pięknego się wydarzy
Pamiętał, że zamknęła mu oczy
I serce otworzyła
Kochać i patrzeć go nauczyła

I gdzie ona teraz jest, co dzień pyta siebie.
Odeszła .. I pewnie jest gdzieś w niebie.

autor

Bez_Nadziei

Dodano: 2007-08-02 12:01:37

Ten wiersz przeczytano 635 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie