Pamiętaj...
Pamiętaj człowieku
Nie mów mi nigdy już
Nie waż się nawet tak pomyśleć
Mych czynów niszczeniem nie nazywaj
Bo to tylko ty
Przez swój egoizm
Zaufania brak
Ciągłe swych praw narzucanie
Coś co miłością nazywasz dawkowanie
Tylko kiedy i jak tobie pasuje
To właśnie nieszczenie jest
Z małymi przerwami na niby miłość
Bo ja budować chcę
Na miłości podstawie
...od az po na zawsze :*...
autor
grzes1971
Dodano: 2010-07-29 20:10:44
Ten wiersz przeczytano 585 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
4 wers od dołu - literówka do poprawienia, poza tym
ten wiersz najmniej ciekawy z dotychczasowych Twoich,
które przeczytałam.
Nie podobają mi się takie rymy narzucanie/dawkowanie,
a te dwa wersy też nie brzmią najlepiej, cyt.:
Ciągłe swych praw narzucanie
Coś co miłością nazywasz dawkowanie". Raczej do
przeróbki.