Pamiętaj o tym
Pamiętaj o tym moje kochanie,
niech mej poezji nic się nie stanie.
Przedrukuj tylko linijka w linie,
niech dalej sobie wierszyk popłynie.
Może banalnym trąci nastrojem,
może ma rymy banalnie moje.
Ale dlaczego wyśmiewać słowa,
ważne by słowa móc te zachować.
Dlatego proszę moje kochanie,
niech mej poezji nic się nie stanie.
Przedrukuj, tylko tak jak, pisałem,
słowo po słowie, wierszyki małe.
Kiedyś przeczytać wnuczek to raczy,
dziadkowi proste wersy wybaczy.
Jak jednak wgłębi się w treści zdanie,
zrozumie dziadka swego przesłanie.
Pamiętaj o tym moje kochanie,
niech mej poezji nic się nie stanie.
Przedrukuj, tylko jak się, należy,
wiersz mój to musi...musi mnie przeżyć.
Komentarze (6)
W rodzinnym archiwum...kiedyś odnajdą Pozdrawiam
serdecznie...
Za Anną
Pozdrawiam :)
To jest pragnienie każdego z nas. Tylko jeszcze
problem jak wnuka namówić do czytania? Plus :)))))
Podobną prośbę ustnie przekazałam mojej
wnuczce...wzruszyłam się po przeczytaniu Twojego
wiersza/prośby/...pozdrawiam serdecznie.
byłoby miło gdyby nasze wiersze nas przeżyły.
- wzruszająca prośba...