Pamiętam...

Pamiec czasem po prostu boli... A lzy nie tylko
oczyszczaja dusze z emocji. Cos sie konczy, by cos
moglo sie zaczac.

Poduszka mokra od łez? piękna symfonia duszy, łzy
oczyszczają, byleby nie za często. Pocieszam Adam.

Wiersz melancholijny, zawierający wspomnienia z
przeżytych cudownych chwil, smutek i tęsknotę. Zgrabna
miniaturka. Brawo...

"Te łzy więzione pod powieką najwięcej nas pieką..."
dlatego ciężkie zadanie przed poduszką... Jolu, a ja
Ci daje taki malutki uśmiech na dobranoc - proszę :-)

gdy kończy się coś pięknego,zaczyna się długa droga
tęsknoty i bólu,i jak to zazwyczj bywa poduszka jest
naszą najlepszą powierniczką...

Ciężko jest gdy jakiś piękny etap naszego życia się
kończy...Tak mało słów zawiera wiele
emocji...smutny,ładny wiersz.