pamiętam

nadzieją się karmiłem
że w innym świecie gdzieś
zapomnę
odetnę się od mojej miłości

tęskniąc każdego dnia
i modląc się o jej powrót

paradoks niesamowity
odszedłem, by zapomnieć
tęsknię bardziej
nie zmienię już nic

tyle lat, a ja pamiętam wciąż
jej chłodną twarz
i ciepły wzrok

tyle lat, a ja już inny
żyję inaczej
i wszystko inne
tylko kocham tak samo
i tę samą
kocham na pamięć

autor

anonimowydziałacz

Napisany: 2015-09-09 Dodano: 2015-09-09 18:03:04

Ten wiersz przeczytano 527 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie