Pamiętam...
Drogę pamiętam z pięknych kamieni
dzieciństwa smak, gdzie wszystko się
mieni
drogę przepiękną, pola i łąki,
stawy i rzekę, chleb z własnej mąki
drogę pamiętam, po której biegałam
miejsce kochane, w którym siedziałam
drogę, po której serce sercu śpiewało
dłoń w dłoni trzymanej, tak było mało...
autor
Ania M.
Dodano: 2016-05-05 07:43:18
Ten wiersz przeczytano 798 razy
Oddanych głosów: 20
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (22)
Piękne wspomnienie z lat dzieciństwa. Najpiękniejsze
nasze wspomnienia. Pozdrawiam.
Takich chwil dzieciństwa zawsze będzie mało ..
wspomnienia wszystko przywrócą dzień po dniu i ciągle
będzie ich nam mało ..
ładne wspomnienia :)
Dzieciństwo ma to do siebie, że beztroską nas
częstuje, jego obrazy na długo pizostają w
psmięci...tęsknimy do tamtych przeżyć, obrazów,
chwil...pozdrawiam serdecznie, +
smak i zapach dzieciństwa jest zawsze bliski sercu
Ładne wspomnienia :)
Miłego dnia.
Sympatyczne wspomnienia...)