Niezastąpiony
Szukałam go od dawna,
szukałam bezustannie.
Właściwie nie wiedziałam,
co chcę naprawdę znaleźć.
Szukałam pośród śniegu,
szukałam w ciepłym piasku,
i w myślach, kiedy biegłam,
w głębokiej medytacji.
Szukałam, choć bywało
- szukania miałam dosyć.
W jaśku zalanym łzami,
w filmidłach o miłości.
Szukałam go w relacjach,
szukałam w oddzieleniu…
Pewnego dnia mnie znalazł,
wypełnił jaźń bo brzegi
nieopisanym szczęściem.
Codzienność ma smak miodu,
gdy czuję się kompletna
hołubiąc błogi spokój.
Komentarze (29)
Świetny wiersz w błogim klimacie
Czasem spokój najważniejszy,piękny wiersz. Pozdrawiam
serdecznie :)
Świetny wiersz wciągający czytelnika i końcówka dosyć
zaskakująca jak w erekcjato
Brawo Aniu!
Pozdrawiam cieplutko Kochana:* Łap łobuziaczki
Skoro Twoja jaźń po brzegi wypeniona, to podziel się z
nami nadmiarem jej zawartości. ;)
A wiersz piękny.
Lubię ten błogi spokój choć tylko na jakiś czas jest
potrzebny jak wszystko w naszym życiu. Pozdrawiam
serdecznie.
Wiem, że wiersz czytałam, ale widzę, że nie zostawiłam
śladu, może wtedy nie byłam zalogowana,
to prawda, że błogi spokój jest ważny, a wiersz jak
zwykle u Ciebie Aniu świetnie napisany.
Pozdrawiam serdecznie :)
Spokój można celebrować na wiele sposobów, pożądać go,
zatapiać się w nim, czasem, gdy go za dużo (choć to
rzadkość) staje sie nieznośny.
Cudny wiersz!
Pozdrawiam Cię Anno ciepło i życzę dobrego dnia :)
Aniu, gdybyż tak można było odnaleźć...przepiękny
wiersz ku pokrzepieniu serc. Serdeczności wraz z
urokami jesieni :)
Lubię określenie błogi,
bo (często poszukiwany) święty... kojarzy mi się
z kompletnym spokojem.
Z takiego nie byłbym, na chwilę obecną, zadowolony. :)
Pozdrawiam z podobaniem. :)
Prawie jak erekcjato. Z podobaniem.
Aniu!
Głęboka medytacja mi wystarcza, by ten wiersz ocenić
wysoko!
Pozdrowienia przesyłam
18 - nie wiem skąd, ale od 1szej
linijki przeczuwałem zakończenie
Jakże bliski mi temat. Mam podobny wiersz:
"Spokologia:
Wieczorem lubię pobyć sam z sobą -
chwila za chwilą snują się błogo.
Whisky najpiękniej pachnie po zmroku,
dziękuję Boże za święty spokój.
Dużo błogiego spokoju Aniu :):)
z podobaniem jestem na TAK
Spokój, to błogi stan. Każdy chyba go pragnienie w
większym lub mniejszym stopniu.
Piękna autorefleksja ujęta w płynnie napisane wersy.
Cieplutko pozdrawiam :)