pamiętnik córki

Pisałaś swój pamiętnik uśmiechem i łzami
W dal okna patrzeniem i zachowaniami
W których buntu wielkiego było co niemiara
Że nić porozumienia nagle się zerwała
Złośliwie ktoś myślom zwrotnice przestawił
Słowa rozmów naszych jak pod wieżą Babel
Coś się poplątało a coś zapętliło
Coś co było piękne, w gruzy się waliło
Pisałaś swój pamiętnik trudnymi słowami
Za trudne były żebym moimi myślami
Poznał łez Twych powód. Nie wiedziałem tego
Że chciałaś, bym przez ramię zaglądał do niego...

mojej Basi....

autor

yanzem

Dodano: 2004-07-08 20:15:01

Ten wiersz przeczytano 557 razy

Oddanych głosów: 62

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie