Pamiętnik Poety
Wiersze pozostaną.
Żyć dalej będą.
Pójdą w daleki świat.
A słowa głośne się staną.
----
Będą mówić w moim imieniu.
Gdyż to ja je napisałem.
Moja ręka wzięła pióro.
Szlachetne serce
wrażliwą, uczyniło.
Poetycką duszę.
----
Artysta tworzy sztukę.
Jednak nie dla siebie
tylko ludzi, co czytają.
Potrafią słuchać.
----
Wiersze, tak różne bywają.
Jak życie prawdziwe
raz wesołe
słynne z mądrości
czasem smutne
takie poważne
gdyż nie wszystko
Przez różowe okulary widziane.
----
Poezja nie zostanie pchnięta.
W rozległą przepaść
a wiersze
w niewiedzy ludzkiej schowane
póki z kieszeni wyciągam nadzieję.
Nie ukrywam pod płaszczem.
Resztę w pamiętniku
Na przyszłość zapiszę.
Autor wiersza Damian Moszek
Komentarze (6)
Każdy wiersz jest inny ilu nas tu jest i dobrze w
tym rzecz czy przeżyją nas mam taką nadzieję aby
kiedyś wnuki zatrzymali się na chwilę .
Każdy wiersz jest inny ilu nas tu jest i dobrze w
tym rzecz czy przeżyją nas mam taką nadzieję aby
kiedyś wnuki zatrzymali się na chwilę .
Jak różnorodni w charakterach jesteśmy jako osoby
piszące wiersze,
tak samo i nasze przekazy muszą być różniste.
Pisząc wiersze zostawiamy swój ślad. To prawda.
Pozdrawiam serdecznie
Też pragne, by nad moim pisaniem zatrzymano się w
zadumie. Pozdrawiam serdecznie:)
piszemy z taką nadzieją, że wiersze nas przeżyją. Ale
to raczej płonne nadzieje.