Pan Dobro

Pan Dobro

Setki, tysiące, miliony
A on wciąż osamotniony
Widzi tylko codzienne przekręty
Brudne sprawy, mordy - tu zamknięty
Czarnymi oczyma zła wystarszony
W tej skrzyni ciała uciemiężony


Tkwi w każdym, różnie uwięziony
W złotej klatce zamkniony
Lub złem zniszczony, skopany
Ledwo żyje lańcuchem powiązany
W tych czasach na bok odrzucony
W szaleńczej pogoni boleśnie zrzucony


Na ciągła próbe wystawiony
Szykuje się do naszej obrony
By przerwać mroczny łańcuch przeklęty
By pomóc rozświetlać mrok zaklęty
Mała świeczką oświetlony
Rzeczownik jego imienia w myślach tworzony

Pan Dobro...

autor

Plateau

Napisany: 2005-12-25 Dodano: 2006-01-04 14:52:27

Ten wiersz przeczytano 423 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie