Pan Judasz

Boże widzisz i nie grzmisz
może to lepiej,
psy boją się hałasu i błyskawic.

Jestem boskim człowiekiem,
znam osobiście Bożego Syna
chodzę za Nim, łamie chleb,
medytuje w oliwkowym ogrodzie
o otyłych stworzeniach.
Tego pewnie nie wiecie,
uzdrawiam i wybawiam
od lęku zamężne kobiety,
kolaborując z dziewictwem
na mężów kabluję.
Wiszę nad ziemią,
słodszy od nutelli.

Serce goreje
z nienawiścią nigdy nie biło mocniej,
Chryste Panie skończyłeś się
na dobre,
zrywam znajomość!
Zjadłem wszystkie rozumy,
wydęty boski brzuch poklepię
a że bywam w toalecie nikt się nie dowie.

Dość już wiedzy dla tych nawróconym chamów,
ciężko chorzy do piachu!
Opętani niech idą do diabła!
Modlitwy odmawiaj za siebie, ja to pan.

Zdradziłem i wygodnie się rozkładam
z popcornem.
Nazarejczyka skazali na śmierć?
Umiera na krzyżu?

Wiszę nad ziemią
słodszy od nutelli.
W brudnych spodniach,
na własnym nawozie nie urosnę.

autor

pro-gnostyk

Napisany: 2017-02-28 Dodano: 2017-02-28 14:35:45

Ten wiersz przeczytano 471 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Ironiczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie