Paradoks życia
To smutne
że trzeba żyć na przekór dni
Okrutne
że ofiarować bezsenne sny
Prawdziwe
niemożnością złamania przysięgi
Nieszczęśliwe
gdy nie wiesz iść którędy...
autor
suzzi
Dodano: 2007-08-26 17:29:43
Ten wiersz przeczytano 590 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Przytulam cieplutko...aby dzień następny przyniósł
dobre rozwiązania, których tak wyglądasz...
/To smutne, że ktoś tak cierpi, /
nie widząc przed sobą drogi/
i pytań zadaje mnóstwo /
chcą rozbić kamienne progi…/
Ja myślę, że nie zostawią /
Aniołowie bez pomocy/
wywiodą na szlaki proste/
z tej bezsilności mocy …
niestety nie zawsze jest po nasze myśli czesto musimy
wspinać sie pod górę...