Paralityk i ja
Cielesny paraliż jest tylko czasowy, Lecz gorszy ten drugi, tak zwany duchowy. Czy chcesz uzdrowienia - zapytał Zbawiciel? Gdy pragniesz go bardzo to przemień swe życie.
Niemocą związany w nieznośnym bezruchu
Przez wiele lat cierpiał czekając
zbawienia,
By z ciała i duszy ktoś zerwał łańcuchy
I stan beznadziei w optymizm zamienił.
Zbawiciel go dźwignął słowami
współczucia
Zdejmując okowy włożone szatanem,
Obłudną zaś wyższość szabatu odrzucił,
Gdyż on człowiekowi; nie człowiek dlań
dany.
Rozumiem skąd biorą się moje choroby,
Dlaczego nieszczęścia i ból dotykają;
Bo obok bliźniego jak ślepiec
przechodzę,
Sam tkwiąc w egoizmie nie widzę go
wcale.
Paraliż zniewolił dłoń ludzkiej pomocy
I nie chce rozprysnąć fontanną miłości,
Głos złości do serca lodowcem się
wtłoczył
A w duszy pustynny świat pychy zagościł.
09.05.2009
Dziś o 22:07 zmarł mój przyjaciel - duchowny, któremu poświęciłem wiersz o ludzkiej głupocie. Zostawił żonę i dwoje dzieci. Miał 37 lat. Ten wiersz też oddaje mój żal... Napisałem na "kolanie".
Komentarze (38)
Marku w twoim wierszu słowa sa zbedne tylko zanurzyc
sie i czytac....B.dobry wiersz...Brawo,....
bardzo smutny wiersz na smutna okoliczność, serdeczne
wyrazy wspolczucia
smutek i żal sa tu ponad wszystko dlatego plus stawiam
Brak pokory w obliczu śmierci hmm.. Kondolencje z
powodu śmierci przyjaciela, ogromny ból ubrany w
smutne słowa.
Wiersze pisane od serca, pod wpływem emocji są
autentyczne, szczerze wyrażają (skryte nawet)
uczucia... Hołd oddany przyjacielowi... Cóż można
powiedzieć więcej.....
Szczere wyrazy współczucia.
Wyrazy współczucia.Jak pocieszyć Rodzinę po takiej
stracie nie wiem.:(
bardzo współczuję ...
Czasami śmierć jest wybawieniem. Porównanie
przymusowego bezruchu do ortodoksyjnego traktowania
szabatu bardzo trafne.
No jak zwykle - udany wiersz - pozdrawiam Cię Skaucie
serdecznie
Skaucie, wyrazy wspolczucia, chociaż wiem, że na ból i
stratę niewiele one pomogą. Twój wiersz oddaje
wszystko.
Łączę się z Tobą w żalu.
pięknie opisana prawda codzienności...
A w duszy pustynny świat pychy zagościł.
-pycha jak tornado,wszystko niszczy...a potem
pustka....
jak zwykle mądrze i pouczająco.Warto przystanąć i
spojrzeć na swoje życie.
Pozdrawiam:)