W parku przy Nowowiejskiej
http://www.youtube.com/watch?v=4P8bwoCyRzc
Uciekam od gwaru mojego miasta,
w miejsce, które tajemnicę kryło,
do parku przy Nowowiejskiej,
gdzie od dawna Ciebie nie było.
Chciałem Ci zrobić zdjęcie,
w parku przy Nowowiejskiej,
codziennie wypowiadam zaklęcie,
w jego scenerii sielskiej.
Wiem, nigdy nie przyjdziesz,
inny scenariusz napisało życie,
na portrecie ślicznie wyjdziesz,
malowanym w sercu skrycie.
W parku przy Nowowiejskiej,
cieszy tylko piękno przyrody...
Komentarze (53)
Wiersz świetny. Mieszkałam kiedyś na Nowowiejskiej
tyle, że w innym mieście i nie było na niej parku :)
Pozdrawiam :)
Może teraz przyjdzie do tego parku,jak już będzie
wiedzieć po przeczytaniu wiersza,że tam Andrzeju
bywasz :))
Ładny wiersz,dobrze się go czyta,
a ta ławeczka bardzo romantyczna:)
Pozdrawiam
Dobrej nocy życząc:)
Śweitnie napisany w sposób jaki budzi nostalgię za tą
taką poezją wielkich pełną klasycyzmu :) i też piękna
kompozycja taka harmonijna i miarowa. A rym budzi mój
podziw ponieważ ja jakoś bardzo nie lubię form
rymowanych i cuiekam w wiersz wolny bez rymó, biały
czy różewiczowski zwykle jak się da :)
http://s10305.chomikuj.pl/ChomikImage.aspx?e=qLJ7hwUOz
JS3p4n9kk81EBd495P17VJHvGCLhLNVEvRsXjfx5EFluYDFOtObMEl
RFebv5nQPhPZxuXo9HOF_mtPOgu-Uru9wWSQsTTGK1CA&pv=2
Z pewnością każdy z nas ma swoją ulubioną ławeczkę w
parku. Przyroda
sprzyja refleksjom i relaks gwarantowany. Wokół bloku
mam trzy parku. Pozdrawiam:)
jak malarz na płótnie tak Ty Andrzeju na naszym
portalu cieszysz tym co piękne pokazujesz
krajobrazy tak trzymaj dziękuję pozdrawiam serdecznie
milutkiego dnia Basia
wszystkie parki Warszawy są urocze
bardzo lubię park wolski...Jesteś zdolnym malarzem
poetycko rysujesz miłosć...
śliczna melancholia
pogodnego lata
pozdrawiam
zielone piękno w całej okazałości
pozdrawiam
...taka jest kolej rzeczy więc cieszmy się chwilą,że
jesteśmy razem,że jest lato,miło...
bo za chwilę zajdzie słońce na błękicie i ktoś z nas
odejdzie na zawsze ,bo takie jest życie...pozdrawiam.
Piękny wiersz, park i pragnienie. Pozdrawiem
Pięknie.:)
Teraz cieszy tylko przyroda, a w pamięci utkwiła
zapewne miła przygoda.
Wiersz piękny i ten park ze wspomnieniami...szkoda, że
jej tam nie ma... Pozdrawiam :)
Wspomnienia są jak perły, mają coś z łez i coś z
tęsknoty.
Pozdrawiam :)
Spróbowałbym napisać ten wiersz, ale prozą, bo myślę,
że byłby wtedy jeszcze ciekawszy. Pozdrawiam Cię
Andrzeju i dziękuję za miłe słowa.