Parostatek

Czas posprzątać na pokładzie, aby z chęcią chwycić ster,
obmyć brudy i zarazę, które toczą z tobą grę.
Chcesz wyruszyć na rejs długi parostatkiem czystym już
i zaśpiewać Bugi, Bugi, pławić się wśród płatków róż.

Bo ty sobie nie pozwolisz targać duszą w swoim śnie,
kochasz życie ponad miarę i przyjaciół pragniesz mieć.
Bo ty sobie nie pozwolisz na koszmary z dawnych dni,
każdym czynem, każdym słowem pozacierasz gorycz chwil.

Życie nasze to nie bajka, choć wygląda nieraz tak
potargana czasem fala chce przebywać w wielu snach.
Dziś z uporem gnaj przez życie, łapiąc wciąż uroki dnia
i się staraj należycie, by egzamin z życia zdać.
2010.07.09

Poprawione

autor

Maria Sikorska

Dodano: 2010-01-05 00:29:08

Ten wiersz przeczytano 1541 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie