Patrzę w niebo
Mojej kochanej babci
Moja babcia, by rozumieć życia treści,
szkół nie kończyła – wojnę przeżyła.
Myślałam kiedyś, gdzie jej się mieści
bezmiar miłości – drobniutka była.
Kiedy zechciała zajrzeć wprost w oczy,
czułam, że wie co na dnie serca siedzi,
widziała wszystko … jak w śnie
proroczym,
nad czym zwyczajnie człowiek się biedzi.
Skarbnica rad i zasad moralnych,
zawsze gotowa wieko otworzyć,
autorka pociech idealnych,
wiedziała, co do rany przyłożyć.
Czasem, gdy trudy życia przygniotą,
ból zabulgocze, żal serce zdusi,
patrzę do góry, w niebo z ochotą,
i szukam babci – tam gdzie być musi…
Komentarze (37)
Dziękuję dziewczyny za odwiedzenie mojego archiwum.
Akurat ten wiersz jest dla mnie szczególnie ważny i
cieszę się, że Wam się podoba.
Piękny wiersz To prawda nasze Babcie kierowały się
zyciową mądrością
Pozdrawiam pogodnie
Kapitalny (+)
:)
I moje kochane babciunie gdzieś tam u aniołków.
Świetny, pełen dziękczynienia wiersz☺
Cudo.Moja przeżyła 101 lat i odeszła w tamtym roku.A
siłą,mądrością,miłością i osobowością przykrywała
setki rodzin.To są ludzie z innej gliny.Pozdrawiam
Pięknie! Wiersz prosto z serca, szczery i pełen
dobrych uczuć. Jakbym o swojej babci czytała;-) Tylko
że moja jest jeszcze z nami i oby jak najdłużej...
Najpiękniejszy dziś, jaki przeczytałam. Pozdrawiam.
Piękny serdeczny wiersz o babci ..jej nie musisz
szukać tam gdzieś u góry ..ona jest w Twoim sercu
ukryta gdzieś.
moc ciepła w strofach
pamięć i miłość
b.ładny wiersz z dedykacją
pozdrawiam
Przepiękny, wzruszający wiersz dla Babci. Dziękuję!
Dobranocki:)
Pozdrawiam serdecznie:)
Ładnie patrzysz pozdr
"patrzę do góry, w niebo z ochotą,
i szukam babci – tam gdzie być
musi…"-piekne,wzruszające do łez,ja też tak wspominam
moją Babcię,była wspaniałym człowiekiem.Sercem
pozdrawiam :)
pięknie serdeczności
Pięknie, tak wspominam moją ukochaną babcię.
Pozdrawiam cię serdecznie Marcepani:-)
też patrzę w niebo...
i czuję, że są, tuż przy nas, w świecie równoległym