Patrzę i widzę...

Mam oczy, więc patrzę
na pięknie urządzony świat
Te góry, drzewa zielone,
zwierząt miliony ras
Każde spojrzenie zadziwia,
„nowe” wypatruje,
z każdym westchnieniem
z świeżą radością się dziwuję
Ogromem cudów stworzonych,
także samym sobą…
Tajemnicze i niepojęte świata uroki
Wspaniale wyniosłe,
nie do ogarnięcia wzrokiem
Życia za mało na jego widoki i zmiany…
Każda chwila jest dobra,
by zauroczyć się nim
Nie pozwól jej ,
by z pustym oddechem uleciała
Spójrz dokoła siebie
na prawo, na lewo i w bok
Namaluj tysiące tych obrazów
w swej pamięci,
Czasu możesz mieć niewiele,
więc zacznij rysować…
nim utracisz bezpowrotnie
jedyny ziemski wzrok…

autor

żukel

Napisany: 2013-09-02 Dodano: 2013-09-02 16:07:52

Ten wiersz przeczytano 1318 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Toniczny Klimat Rozmarzony Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie