Patrzysz lecz pomijasz mnie

Dla tego, który jest dla mnie wszystkim..choć tak bardzo rani....

I znów czuję Twoje spojrzenie na sobie
Blask Twoich oczu piorunem poraża moje ciało
Podziwiasz skrawek po skrawku każdy szczegół.......
Za każdym razem tak jakbyś poraz pierwszy na mnie patrzył
Sycisz się moim widokiem niczym
wygłodniałe zwierze
Potokiem słów wyrażasz swój podziw
A moja dusza przeżywa katusze
Niespostrzeżona więdnie
Pragnę byś choć raz spróbował poznać moje wnętrze
Abyś patrzył na mnie jak na osobę a nie jak na porcelanową laleczkę

autor

Amarylis

Napisany: 2005-05-30 Dodano: 2005-05-30 21:21:01

Ten wiersz przeczytano 615 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie