Pelargonia

Tak cicho i zimno bez ciebie
ta miłość zabiera mi siebie
dojrzała jak owoc jabłoni
spojrzeniem za tobą wciąż goni

bez ciebie już nie ma i mnie
stęskniona znów gonię twój cień
nocami we śnie tu przychodzi
by szeptem mnie słodko uwodzić

zmysłami na ustach się ściele
gdy serce z czułości szaleje
a ciało spragnione dotyku
już płynie do nieba szczytu

lecz wciąż nam dalej do siebie
choć żyję już tylko dla ciebie
pragnę byś zamknął mnie w dłoni
i podlał jak kwiat pelargonii

autor

Dorota Witońska

Napisany: 2014-05-27 Dodano: 2014-05-27 15:03:10

Ten wiersz przeczytano 1343 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie