Pełen radości
Rozigrane promienie słońca,
Padające na Twe włosy,
Ich zabawa nie ma końca,
przy zapachu rannej rosy.
W zapomnianej części świata,
Jak najdalej od ludzkości,
Razem złączmy nasze dusze,
Nie pragnące już miłości.
Bo spełniły się marzenia,
Wszelkie smutki są daleko,
Już nie złoszczą mnie pragnienia,
Nie zalewam się łez rzekom.
Wreszcie blisko mego serca,
Inne zostać dlugo chciało,
Już nie prosze o nic Boga,
Już mi nie jest tego mało.
Tyle starczy by móc w szczęściu,
Zakosztować piękna życia,
Tak niedużo, a tak wiele,
Spełniłem pragnienie życia.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.