Pełnia

Luno w pełni
nocą błysku
w bladym negliżu jedwabnym
szepczesz oczom
o świetle kryształowym
w myśli, w mgłach olśnionych
Masz koronę
z zagubionych dusz
nikłą poświatą
latarnio gwiazd
bładzących
w mrocznym przestworze
nocnego nieba.
Odbicie lustrzane
źrenicy czarnej
twym obrazem
w tworze
zachwytu, zagadki
utopione.
Zakłęty kręgu
śnie o snach
szklistej wyobraźni
wypełnij mnie
całego
baśnią swą
zaśnij ze mną...

autor

Widmo

Napisany: 2004-08-02 Dodano: 2004-08-26 22:19:34

Ten wiersz przeczytano 1008 razy

Oddanych głosów: 12

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie