Samotny listek na czubku drzewa
Jednobarwne niebo w wieczności
niebieskie
Myśl płynie w dal przestrzenną
Złotą krople liścia gałęzi spotkałem
Został ostatni i z gałązką tworzy jedność
Drzewo ogromne a ty maleńki wśród gałęzi
Fruwasz złotym ptakiem, śpiewasz wiatrem
Gdybym potrafił słów wiele napisać w poezji
Napisałbym, jesteś silny -hardy
Czeka na ciebie trawa w liśćmi w brązie
Spadniesz na nie i delikatnie usiądziesz
Twoi bracia i siostry oczekują ciebie
lękliwie
Przywitają ciebie w przyjaznym kolektywie
Złoty listek samotny uchwycony swej matki
gałęzi
Nie opuszcza jej, był w czas burz, deszczu
zamieci
Samotnym będąc wysoko pod nieboskłonem
Pożegna jesień, powita zimę i jej się
pokłoni
Autor:slonzok-knipser
Foto 2912 12 14
Komentarze (1)
Och! ten samotny listek!! bardzo mnie wzruszył Twój
wiersz! taki ciepły, te piękne opisy+++++++
Pozdrawiam ciepło-jesiennie:)