pełzające cienie

Mario, pora powymiatać niepotrzebne zawieruszenia :)
Pozdrawiam serdecznie :)

oj te cienie pełzające, jeszcze długo tutaj będą,
póki pamięć wszystko trzyma, one nie pójdą tak prędko.

Marto, było warto, zawsze warto, ponieważ się uczymy i
doświadczamy. A przez bolesne uczucia otwieramy się na
drugiego człowieka i piszemy z głębią serca.
Powierzchowni i płytcy ludzie tak nie potrafią...
Dlatego zawsze warto!
Pozdrawiam Cię serdecznie :)

gdzie byłam, kim byłam, czy byłam?
czy będę, co będzie
i czy można to powstrzymać?

- dziś tutaj, gdzie jestem, cień się tylko snuje...

Dobrej nocy Eleno, bliskie te słowa
i głowa pełna pytań, dlaczego, czy było warto, nie
było, oj poleciałam z myślami:)

Wiktorze, jestem na posterunku :)
Pozdrawiam :)

A ja myślalem, ze takij jak wtym wierszu Ciebie nie
ma. Proszę: oto i jest Elena! - szuka, pyta, tęskni...

Serdeczności:))

Broniu, AMORZE, dziękuję za wgląd i koment. Fajnej
niedzieli życzę :)

oj arek :) Ty Ogierze :))) mam nadzieję, że nie z
przymrużeniem oka :)))))Miłego również :)

Ciekawa refleksja, podoba mi się, pozdrawiam :)

wiersz mnie zatrzymał. ciekawie, refleksyjnie,
poetycko. :)
Eleno - to na Zaciszu to satyra z przymrużeniem oka.
pozdrawiam, miłego dnia :)

Ładnie, życiowo i refleksyjnie. Pozdrawia Elenko

A wiesz Elu, że ja nie za bardzo takie lubię. Od razu
mam wrażenie, że jestem starsza, niż jestem. Czasem
tak też trzeba pisać.
Pozdrowieńka, paaaa :)

krzychno, ja w zasadzie jestem zadowolona :) W tej
chwili mam dołek, nie ze swojej winy, ale wyskoczę z
niego... :)
Pozdrawiam :)

Ładnie, na poważnie, refleksyjnie.
Takie Twoje lubię :)

Witaj Elenko:)

Nie zawsze jest nam dane być zadowolonym z życia tak
jak byśmy chcieli.Ale czasem można je poprawić:)

Pozdrawiam:)