Pestka

Od ciebie tylko się uczyć

wiersz z talentem jak diament
z brylantową końcówką (doszlifowaną:

a mnie pytanie niezmiennie łechce:
poco żeś mnie spostponował?

można postawić
dlaczego mnie sponsorował?

jakby rzucone na wiatr; ale mądrzy ludzie nie pytają:
dlaczego?
tylko: po co?

pozdrawiam
a wersję roboczą jeszcze doprawiłem

Czasami czujemy się nikomu niepotrzebni, jesteśmy taką
małą pestką dla innych. W nas jednak żyją wspomnienia
czegoś znaczącego...
Bardzo piękny i refleksyjny wiersz!
Pozdrawiam bardzo serdecznie

:)

Krzemanko- dzięki poprawiłam

Dołączam do czytelników, których przekaz zatrzymał. Co
myślisz @Najko@ o zachowaniu melodii pierwszej strofy
w drugiej i trzeciej, p. tak:
"skrzypiące łóżko widok na ścianie
wspólnie od dawna mnie niańczą
wspomnienia w głębi kufra schowane
szyderczo śmiejąc się tańczą

anioł już stróżem moim być nie chce
rady swe w pióra pochował
a mnie myśl owa niezmiennie łechce
żeś chyba mnie spostponował"?
Miłego dnia:)

Niewesołe refleksje wywołałaś swoim wierszem,
szczególnie puenta przemawia

Mocno refleksyjnie, lekko pruderyjnie. Z uśmiechem
pozdrawiam Cię.

Wzruszyłaś i poruszyłaś wierszem Najko
Pozdrawiam serdecznie :)

Dziękuję następnym komentującym.

Ciekawa refleksja z wymowną puentą, pozdrawiam
serdecznie.

Witaj
No, taka chwila oczekiwania, jeszcze wciąż w locie.
Fajnie Najko.
Pozdrowionka
;)

Z podobaniem przeczytałem refleksyjne wersy,
pozdrawiam ciepło.

Zrobiło się cichutko po przeczytaniu Twojego
wiersza...

Super efektowna puenta, chociaż jej wydźwięk raczej
lekko spleśniały.
Pozdrowionka :):)