Pętla nienawiści
Pokrojone słowem czyny
Kierują blade pięści w cień
Tą pozostałość po naszej naturze
Zakładają pętlę na szyi naszego ducha
Z każdym ruchem
Bardziej
Osuwamy się w cień
Kroczymy pustynią pięknych wspomnień
Wtulamy się w ciepło swoich uczuć
Toniemy w morzu dobrobytu
Lecz
Pętla na szyi
Goreje nienawiścią
Karcąc dusze
Za grzech
autor
Slider
Dodano: 2016-02-29 11:40:32
Ten wiersz przeczytano 525 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Witam, tak ten wiersz skłania do myślenia. Nienawiść
to nic dobrego. Pozdrawiam.
Ciekawy, refleksyjny wiersz. Pozdrawiam.