za zasłoną nieba

Ty skryty za zasłoną nieba
patrzysz na ludzi przez uszanowanie
tak bardzo tęskno mi za Tobą mój Panie
wiedziałam że jesteś
że patrzysz na mnie z góry
choć przysłaniały mi Ciebie te gęste chmury
Twą księge do rak brałam i dokładnie czytałam
czasami nawet płakałam
niedawno to było lecz stare to dzieje
dziś cos strasznego sie ze mna dzieje
dziś juz nie mówie nie patrze nie czytam
dziś już Ciebie nie przesłania mi tylko niebo
lecz czarna otchłań grzechów nieustających
ciagle sie powtarzających

autor

kasiunia077

Dodano: 2008-05-11 17:34:09

Ten wiersz przeczytano 486 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie