Pewien pan***

Dla Ciebie mój panie....

stanął u moich drzwi pewien pan
wielki swój smutek trzymał w dłoni
bez kapelusza, teczki, zupełnie sam
i mówił, że swe marzenie goni…

chciał podarować mi ten smutek
spleciony z bardzo rzewnych nutek
ale gdy ufnie mi spojrzał w oczy
łzami szklistymi swoje zamoczył

bo w moich dawno radość mieszka
szczęście maluje barwami twarz
życie melodię skoczną w duszy gra
dla kogo ten dar w dłoni trzymasz?

smutki ja twe zawieszę w kuchni
niech się zasuszą nad ogniskiem
potem je z czasem przeciąg zdmuchnie
dla nas zapali miłości iskrę

zabrałam smutek, dar od pana
głęboko w sercu go ukryłam
niech się zabliźni ta jego rana
spojrzenie w twarzy utopiłam

nie chce już on odchodzić stąd
bo znalazł przystań i dla miłości kąt
kocham go, zawirował ten mój świat
jestem z nim, choć nie mam tamtych lat

autor

Niezapominajka

Napisany: 2006-06-18 Dodano: 2006-06-19 00:28:05

Ten wiersz przeczytano 583 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie