Pewnego dnia...

Pewnego dnia...wyszła zza okna mgła.
Wybiła się z niziny..... wkraczając
do innej "niebieskiej" krainy.
Wiatr unosił ją tam.... gdzie gwiazdy chodzą spać.
utulił ją ......zamiast zabawiać.
Dał buziaka, przytulił do oka.
Ona zaś NIEBIAŃSKA
cała głęboka.......... w uczuciach,
Przytuliła się
zasnęła
po czym zniknęła.

Od tej chwili...słońce zaczęło górować na dworze.
Świat oświeTLIŁO w pięknym kolorze.

Tak jest ..zawsze ,
Jeśli ładna jest pogoda.

Czy ONA czyni z nas ... lepszych ludzi? Nikt wtedy się nie chmurzy , losach życia trudzi.

autor

Szelest ciszy

Dodano: 2006-11-16 21:04:38

Ten wiersz przeczytano 597 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie