piaskownica
park maszynowy
w szyku bojowym
czeka
będzie zabawa
poważna sprawa
w życiu małego człowieka
powstaną zamki grody warowne
fosy głębokie boiska plaże
drogi i tor wyścigowy
wszystko się ziści
co przyjdzie do głowy
fantazji dziecięcej podszeptem
a potem
potem – wszystko się zdepcze
by zacząć budować od nowa
idź sobie
nie bawię się z tobą
idź poskarż się mamusi
że zabawek ci dawać nie chciałam
piaskiem we włosy sypałam
i że cię brzydko przezywałam
idź sobie zabieraj zabawki
i tak ci nie dam mojej huśtawki
patrzę na bawiące się dzieci
wyobraźnia mi podpowiada
kim będą w przyszłości
chłopiec na zabawie skupiony
i ta dziewczynka - pyskata mała
Komentarze (22)
Bardzo sympatycznie, pozdrawiam:)
dzieci to wielka tajemnica :-) a Twój wiersz? jak
zawsze zachwyca :-)
hm..z tym dorastaniem to róznie bywa....
sympatyczny widok:), ładnie skomponowany wiersz
wtaj, patrzeć na bawiące się dzieci, słuchać ich
rozmowy, można wiele się od nich nauczyć a potem
wyciągnąć wnioski dla dorosłych. ładny wiersz,
podrawiam.
dzieci i chęć spojrzenia w przyszłość to najciekawsze
w tym wierszu
Bardzo ciekawy wiersz, a dzieci jak dzieci na pewno po
kimś to mają...powodzenia