Piatek

„Moja dusza placze deszczem
W niezmiennym rytmie popoludniowego piatku
Który to już raz odpedzam statki wojenne
Zgromadzone na niebie, wysylajace odglosy wojny

Znow starcie i cisza, pustka nadchodzi..
Dudni cichutko, palcami po dachu
Niczym Aniele skrzydla wznoszacego się do odlotu

Ile bym dal by zatrzymac ten moment na wieki..
Spojrzcie, nie widzicie, spojrzcie jeszcze raz.
Mieni się w kolorach swiata
Jeszcze wilgotna ale jaka szczesliwa cisza…”

autor

batiq

Napisany: 2006-09-22 Dodano: 2006-09-24 03:29:06

Ten wiersz przeczytano 619 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie