Piechur

Jestem silny jak tur- po schodach jeszcze się wnoszę,
z przerwami na pogawędki z sąsiadami
którzy jak w twierdzy są pozamykani.
Toteż odpoczywam na półpiętrach i
sam z sobą gaworzę, tak powstają moje wiersze, mój Boże
Dziś wyruszyłem zmierzam tam gdzie dym ogniska,
lub grilla, dziś zjadłbym krokodyla,
pożegnała mnie brama miasta ścieżkę oświetla latarnia, nikt mnie żegna , widocznie ze mnie wielka bestia.

Tu już nie wrócę, chyba ze nie spotkam tych z grilla,
a jak wrócę, uciekajcie sąsiedzi od mojego kija.
Mrok zapada tak jest zawsze gdym głodny i
jakieś tam we mnie organy grają marsza,
człapie ostatkiem sil - trudno wracam będzie sucha kasza.
Gdybym nie był kiełbią to istota bezrozumna,
nigdy bym nie wyruszył,
tam zabrałbym towarzyszkę do rozpalania ognia.

Potem bym jej pozwolił coś tam na pichcić,
niech będzie kaczka, lub parę jej udek,
wybacz nie pijam wódek.
Potem gdym już sobie podjadł do woli ?
pokazywałbym jej miejsca na mym ciele , co boli,
a przy kobiecie , to wiem od zarania,
zawsze mnie boli to co powyżej kolana.
Niech obkłada balsamem, masuje obolałość,
z tego ratunku, zawsze jest radość

Nie będę się rozpisywał, com dostał to moje,
wracamy do miasta oboje.
Kaczki zjedzone, ulga cząstki ciała tej powyżej kolan,
ciągnij mnie towarzyszko, bo powrotowi nie zdołam
Pozdrawiam wierszem - napisałem go na kolanie,
mając przed oczyma piechura,
któremu tam daleko nigdy się nic nie uda
Piechur idący po stopniach schodów,
odpoczywa, wzmacnia się , podjadając kąski pieczywa
Już jestem w domu, ale ulga - podroż była bardzo długa

To nie wiersz ? to monolog lub coś podobnego

Autor:slonzok-knipser
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2012-12-07 Dodano: 2012-12-08 05:50:47

Ten wiersz przeczytano 657 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie