Piekielne klęski

Chore nerwy, owładnięte prawdą i klęską
Zanurzam palec w tej cieczy
Piekielnie parzy, przeraźliwie boli
Łykam oczy, zachłystuje się łzami
Namacalna, żywa prawda boli jednak dalej
Przekrajam swe wargi, tryskam krwią
Świętością była prawda, a teraz tylko przekleństwem!!!
Zmęczone, niedoczekane marzenia
Kłócą się ...mordują....to już tylko tchórze rzeczywistości
Najsilniejsza z Ja stała się niewolniczka swojej klęski

autor

hipiska

Dodano: 2004-11-15 22:50:00

Ten wiersz przeczytano 384 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie